Χορηγοί και αγωγοί

Μια φωτογραφία. Τέσσερις εκπρόσωποι. Τρία λογότυπα, πίσω τους, σε στυλ Champions League. 0 εκπρόσωπος του πολιτισμού μεταξύ των λογοτύπων των ΕΛΠΕ και της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, ο δήμαρχος ακριβώς κάτω από το λογότυπο του Δήμου κρύβει επιμελώς τα ΕΛΠΕ, η κυρία διευθύνων σύμβουλος ακριβώς κάτω από τα ΕΛΠΕ και ο εκπρόσωπος των ΕΛΠΕ ακριβώς κάτω από το λογότυπο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Αυτοί λοιπόν ΟΛΟΙ ξεπλένουν την σημερινή εταιρεία HELLENIQ ENERGY, πρώην ΕΛΠΕ και πάλαι ποτέ αμαρτωλή ΠΕΤΡΟΛΑ.

Και η δεύτερη φωτογραφία. Το επίσημο κράτος, η ΝΔ. Η ανεκδιήγητη Υπουργός Πολιτισμού με τον τοπικό βουλευτή της ΝΔ, με τέσσερα(!) ψαλίδια παρακαλώ κόβουν την κορδέλα του πολυχώρου ΕΛΕΥΣΙΣ. Αυτοί δεν ξεπλένουν τα ΕΛΠΕ αλλά τα εξυμνούν. «Τα ΕΛΠΕ συνεχίζουν τον θεσμό της Χορηγίας των Αρχαίων Ελλήνων» είπε η Υπουργός πασών των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Αν έψαχνε λιγάκι όμως, γιατί από ιστορία έχουν μεσάνυχτα, θα έβρισκε ποιοι έκανα τις χορηγίες την εποχή του Περικλή που ουδόλως διέφεραν από τους σημερινούς ιδρυματίες Νιάρχους, Γουλανδρήδες, Κανελλοπουλαίους, Λάτσηδες κλπ. Ας ασχοληθούμε λοιπόν με έναν εκ των μέγιστων ευεργετών που έχει διαχρονική σχέση με την πόλη της Ελευσίνας.

Το μακρινό 1972 της χούντας - Το πρώτο έγκλημα

Σωτήριον έτος, 1972 εποχή χούντας. Οι συνταγματάρχες εγκρίνουν αναγκαστική απαλλοτρίωση 2000 στρεμμάτων γης και χαρίζουν και 900 στρέμματα θάλασσας στην παραλία Ελευσίνια και εγκαθίσταται η εταιρεία ΠΕΤΡΟΛΑ του εφοπλιστή Γιάννη Λάτση. Στο έγκλημα αυτό, της εξαφάνισης μιας ολόκληρης πανέμορφης παραλίας στην ανάσα της πόλης, αμέσως υπάρχει απάντηση «πολιτισμού» από την ΠΕΤΡΟΛΑ, σε πρωτόγονη μορφή βέβαια αλλά δοκιμασμένη από προκατόχους της όπως το ΤΙΤΑΝ. Στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας μοιράζει στους κατοίκους, ρολόγια με μπρασελέ, που τα είχε φέρει με το τσουβάλι από την Τζέντα. Πάντα αυτές οι καλές εταιρείες είχαν τους ανθρώπους τους μέσα στην πόλη, που έναντι ψίχουλων, προπαγάνδιζαν τα οφέλη από την λειτουργία αυτών των καταστροφέων της πόλης.

Από τότε λοιπόν μέχρι σήμερα η πόλη τίποτε το θετικό δεν έχει να θυμάται από το κολαστήριο της ΠΕΤΡΟΛΑ. Το Σεπτέμβρη τού 1992 στην μεγάλη έκρηξη σκοτώνονται - καλύτερα δολοφονούνται - 15 εργαζόμενοι και τραυματίζονται άλλοι 10. Το Μάη του 2015 στα ενοποιημένα πλέον ΕΛΠΕ νεκροί άλλοι τέσσερις εργαζόμενοι. Από το 2009 μέχρι το 2017 έχουμε συνολικά 14 «ατυχήματα» με 8 νεκρούς και 21 τραυματίες. Τα επεισόδια ρύπανσης το ένα μετά το άλλο, η δυσοσμία αφόρητη, δεν μπορείς να ανοίξεις τα παράθυρα.

Σε όλο αυτό το διάστημα όμως οι αγαθοεργίες των διυλιστηρίων συνεχίζονται. Αβανταδόροι οι δημοτικές αρχές, οι παράγοντες των συλλόγων δεχόμενοι τα ψίχουλα των επιχορηγήσεων σαν αυτά του ΕΛΕΥΣΙΣ. Βέβαια ο σταθμός της ρύπανσης του Δήμου Ελευσίνας δεν βρίσκεται, ως όφειλε δίπλα στα ΕΛΠΕ αλλά στην παιδική χαρά στην Μαγούλα(!). Η μελέτη του Δημόκριτου για τις καρκινικές παθήσεις στην περιοχή μας ποτέ δεν ήρθε στο Δημοτικό Συμβούλιο γιατί ένα «αόρατο χέρι» πάντα βρίσκεται για να ματαιώσει τη συζήτηση. Και φτάνουμε στο σήμερα.

Οι αγωγοί

Για λογαριασμό της «HELLENiQ ENERGY» (πρώην ΕΛΠΕ), η κυβέρνηση προωθεί ένα έργο - «ωρολογιακή βόμβα». Δύο νέοι αγωγοί μεταφοράς αργού και «λευκών» προϊόντων διύλισης (βενζίνη, νάφθα, κηροζίνη, πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης) θα συνδέσουν τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις Ασπροπύργου και Ελευσίνας της «HELLENiQ ENERGY» και θα κατασκευαστούν κάτω από έναν νέο κλάδο του προαστιακού σιδηρόδρομου από τα Ανω Λιόσια έως τα Μέγαρα. Σύμφωνα μάλιστα με την ιστοσελίδα της θυγατρικής της «HELLENiQ ENERGY», μαζί με τους δύο αγωγούς, προβλέπεται «προαιρετικά» και ένας τρίτος, που θα μεταφέρει υγραέριο (LPG). Οι εμπνευστές του έργου μοιράζουν «εγγυήσεις» για την ασφάλειά του. Σύμφωνα όμως με έκθεση της οργάνωσης «FracTracker» το 2018, κατά μέσο όρο στις ΗΠΑ ένας αγωγός πιάνει φωτιά κάθε 4 μέρες. Με αυτήν την αιτία, έκρηξη προκαλείται κάθε 11 μέρες, τραυματισμός κάθε 5 μέρες και θάνατος κάθε 26 μέρες. Το 2013, πάνω από 50 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην Qingdao της Ανατ. Κίνας, όταν σημειώθηκε έκρηξη μετά από διαρροή σε αγωγό πετρελαίου της «Sinopec» που συνέδεε το διυλι-στήριο με το λιμάνι και περνούσε μέσα από κατοικημένη περιοχή. Στη Γαλλία, το 2016, ένας υπόγειος αγωγός που συνδέει διυλιστήριο της «Total» στην πόλη Donges, με αποθήκη στο Ille-et-Vilaine της Βρετάνης, υπέστη ζημιά και προκάλεσε διαρροή 550.000 λίτρων μαζούτ. Μελέτη στο επιστημονικό περιοδικό «Structure and Infrastructure Engineering», με τίτλο «Υπόγειοι αγωγοί και σιδηροδρομική υποδομή - συνέπειες και περιορισμοί α-στοχίας», σημειώνει ότι η ρήξη σωλήνων σε τοποθεσίες όπου οι αγωγοί διασχίζουν τη σιδηροδρομική υποδομή είναι η δεύτερη πιο συχνή αιτία κατασκευαστικής αστοχίας τέτοιων αγωγών. Το δημοτικό συμβούλιο ομόφωνα αποφάσισε ότι δεν πρέπει να περάσουν αγωγοί μέσα από την πόλη, δίπλα από το γυμνάσιο και το Λύκειο, αφού ήδη υπάρχουν τέτοιοι αγωγοί στην Αλκιβιάδου που συνδέουν τα δύο διυλιστήρια. Βέβαια υπήρξαν όπως πάντα και τα πλυντήρια της ΠΕΤΡΟΛΑ, όπως ο πρώην δήμαρχος που υπεραμύνθηκε του έργου και κάποιοι «τεχνοκράτες» σύμβουλοί του που δεν έβλεπαν πρόβλημα στην μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων της εταιρείας. Αλλά και αυτοί που ψήφισαν όχι στους αγωγούς εκείνο το βράδυ, όπως ο νυν προσωρινός δήμαρχος, το επόμενο ήταν αγκαλιά με τον διευθύνοντα σύμβουλο των ΕΛΠΕ, εκστατικός μπροστά στο μεγαλείο της μεγαλύτερης χορηγίας προς την πόλη.

Ίδιες πολιτικές

Είναι λοιπόν διαχρονικό το έγκλημα στο Θριάσιο. Εδώ όρισαν να γίνει η πίσω αυλή της Αττικής. Έφεραν τα πάντα. Διυλιστήρια, τσιμεντάδινα, χαλυβουργεία, ναυπηγεί-α, αποθήκες, εμπορευματικά κέντρα συν τη χωματερή των Λιοσίων παραδίπλα. Τώ-ρα θέλουν να φυτέψουν και αγωγούς. Πάντα βέβαια με τα καθρεφτάκια προς τους ιθαγενείς. Οι βιομήχανοι καταστροφείς, αναγορεύονται σε μέγιστους ευεργέτες. Πε-ρίοπτη θέση κατέχει ο αμφιλεγόμενος εφοπλιστής Γιάννης Λάτσης και το ίδρυμά του. Σήμερα βέβαια είναι η ΝΔ που εκφράζει αυτή την πολιτική των ιδιωτών ως σω-τήρες του πολιτισμού και όχι μόνο. Προσέξτε όμως τι λέει ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Κουρουπλής, παρουσία του υπουργού Παιδείας κ. Γαβρόγλου και όλης της οικογένειας Λάτση, στην ονομασία του λιμανιού στο Κατάκωλο, το 2017, σε ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΤΣΗΣ:

«Έχει αξία να έχουμε μνήμη για τους ανθρώπους που άνοιξαν δρόμους και αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση Έναν άνθρωπο ο οποίος έφερε το μύθο της Ελλάδος σε όλο τον κόσμο. …Αυτός ο άνθρωπος νίκησε τη μοίρα και τη μοιρολατρία. …Ο άνθρωπος που δημιούργησε εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας σε όλο τον κόσμο. Έτσι, απελευθέρωσε ανθρώπους από το σύμπλεγμα της ανεργίας.

….Ο αείμνηστος Καπετάν Γιάννης Λάτσης που ήταν ένας άνθρωπος όπως κι εμείς, δεν ήταν υπερφυσικός, ένας απλός άνθρωπος, αλλά απελευθέρωσε τα ιαματικά κοιτάσματα της ψυχής του και είπε "θα πορευθώ" και είπε και μια λέξη που μου αρέσει κι εμένα, το ρίσκο. ….Δεν ήταν από τους ανθρώπους που κοιτούσε αναζητώντας στο παρελθόν του κάτι καλύτερο, κοιτούσε προς τα πάνω ζητώντας τη βοήθεια του θεού. Αλλά και ο θεός για να βοηθήσει πρέπει κι εμείς κάτι να κάνουμε..»

Αυτά δεν τα είπαν Νεοδημοκράτες αλλά οι κύριοι «πρώτη φορά αριστερά». Οι ομοϊδεάτες τους τοπικά σφύριζαν αδιάφορα και στο τέλος κατηγορούσε ο ένας τον άλλον, ποιος ξεπούλησε τι κίνημα κατά των επεκτάσεων της ΠΕΤΡΟΛΑ.